Gepubliceerd: [post_published_date]

‘Ik kán dit gewoon!’

Max Verstappen klapt voor Leroy. Een staande ovatie zelfs. Even verderop balt Neymar zijn overwinningsvuisten naar Sam. Daarachter regent het gouden munten voor Nadia. En dat allemaal in het klaslokaal van een Haarlemse vmbo-school. Op de beeldschermen van hun computers, in het lesuur van hun docent Nederlands.

‘En wéér puntjes erbij!’ klinkt het uit een hoek van het lokaal. Armen gaan de lucht in. ‘Dan kun je die kopen, ouwe,’ zegt de leerling daarnaast, wijzend op een plaatje. ‘Mevrouw, welke oefening kan ik nu het beste doen?’ vraagt een andere leerling. Minka, de docent van deze bovenbouwleerlingen, loopt rustig van plek naar plek. Tussendoor zit ze achter haar laptop. Daar kan ze realtime de voortgang én inzet van haar leerlingen volgen. ‘Ik hoef niet meer het hele uur politieagent te spelen,’ verzucht Minka, die dertien jaar in het onderwijs werkt en voor het tweede jaar op deze school. ‘Het is relaxter. Ik kan nu ook met jou in gesprek gaan. Dat was eerst ondenkbaar, ik moest echt heen en weer rennen. En als ze me nu iets vragen, kan ik uitleg geven zonder ondertussen om me heen te hoeven kijken.’

‘Concentratie is best een ding’

Twee verdiepingen hoger heeft een van haar collegadocenten Nederlands, Dianne, net een ‘pittig’ gesprek afgerond met een leerling. Op de gang zitten nog twee meiden die straks door een andere docent worden opgehaald. ‘Gekkenhuis vandaag’, zegt ze lachend. ‘Zal wel aan het weer liggen.’ Dianne zit in haar vaste lokaal op de derde verdieping van het Haarlem College, een middelbare school met ongeveer duizend leerlingen; een gemêleerd publiek, veel culturen en religies. Een derde van de kinderen komt uit Schalkwijk, waar de school is gevestigd, een derde uit andere stadsdelen en een derde uit de omgeving; van Badhoevedorp en Amsterdam tot Hillegom. Het Haarlem College is een school met extra veel aandacht voor het vak Nederlands. ‘Het gemiddelde taalniveau is laag’, vertelt Dianne, samen met Minka voorzitter van de vakgroep Nederlands, met daarin dertien collega’s. ‘We hebben hier veel taalzwakke leerlingen. Veel kinderen ook die van ITK (Internationale Taalklassen) komen, vanuit Syrië, en die hier nog niet zo lang zijn. Sowieso wonen veel kinderen op onze school nog niet zo lang in Nederland, dus hun taalachterstand is begrijpelijk. Die achterstanden moeten we inhalen. De meesten willen wel en doen hun best. Er gaat alleen tijd overheen. Niet erg, maar je merkt het wel.’ Vanuit die gedachte werkte het Haarlem College al jaren met een online leermiddel, maar het was tijd voor iets nieuws, om de kids langer bij de les te kunnen houden. Om te beginnen bij taal, in de tweede en derde klassen, met de vaardigheden grammatica en werkwoordspelling. ‘We hebben hier veel leerlingen met een rugzakje’, zegt Dianne, begonnen aan haar derde jaar als docent op deze school. ‘Concentratie is best een ding. Als je dan steeds dezelfde oefeningen moet doen en er zitten foutjes in het programma, frustreert dat ze enorm. En het was allemaal een beetje oubollig. Daarom hebben we ons georiënteerd op een gebruiksvriendelijk programma, dat aansluit bij de belevingswereld van de kinderen. Een leermiddel dat er aantrekkelijk uitziet, tegelijk uitdaagt en dus: motiveert. En zo kwamen we uit op Numo.’ Ze lacht. ‘We zijn pas een maand bezig natuurlijk, maar we merken dat het aanslaat. Vooral de muntjes vinden ze leuk. Zelfs in de vierde klas. Kijk, ik heb al 400 munten! Hoor je dan. Wat kan ik nu kopen? Grappig hoe dat werkt.’

‘Dat is echt chill!’

Voor haar vakgroep was de overstap naar een nieuw leermiddel geen probleem. ‘Het is een hele diverse groep met, op een man na, alleen maar vrouwen,’ vertelt Dianne. ‘En van startende leerkrachten tot mensen die bijna met pensioen gaan. Een vakgroep met veel verloop ook. Maar iedereen was al gewend aan digitaal werken en de overgang is heel soepel verlopen. Het scheelde ook dat de leverancier langs is geweest om te helpen bij het opstarten. Dat was heel prettig, zo konden we meteen aan de slag. Natuurlijk heb je altijd kleine opstartproblemen, zoals kinderen of collega’s die niet kunnen inloggen of een website die het ineens niet doet. Maar die zijn te verhelpen en dat gebeurde ook. De helpdeskmensen zitten altijd klaar. Bij mij hebben ze in ieder geval altijd opgenomen, haha.’ De twee jongedames op de gang willen ook graag hun mening geven over het nieuwe leermiddel. ‘Het wordt nu veel beter uitgelegd!’ roept Sylvana. ‘Korter en sneller. En het begint met een plaatje.’ Haar klasgenote Rachida is het daarmee eens. ‘Dat is chill. Echt beter ook dat je nu kunt zien hoe je bent gegroeid, met die sprongtoets. En waarom je iets verkeerd doet. Er zit veel afwisseling in.’ Ze plaatst daarbij wel een kanttekening, met een vies gezicht. ‘Maar het blijft school.’

Wil je verder lezen? Klik dan hier!

Bron: Remediaal 2019 – 6